بارش باران

....لافاصله کمیته بحران و حوادث غیرمترقبه در روستا تشکیل شد و با هماهنگی مستاجر ابندان ابهای جاری را وارد اببندان شدو تا حدود زیادی از بروز خسارت بیشتر جلوگیری کرد...

مختصري درباره شهاب الدين

.....بعد از وارد شدن به داخل چشمه به طرف دشت های شمالی ومزارع ما حرکت می کرد در مکانی که دیگر سطح آب با زمین مساوی می شدومردم در آنجا کار های کشاورزی را انجام می دادند.صادق کیا بعضی از مردم وی را به زبان محلی       سنگر وهم می گویند.ویک چشمه دیگر به نام خورده سنگرو.... این چشمه دارای آب شیرین بسیاربسیار گواراوسبکی بوده واز همه چشمه ها آب خنک تروسالم تری داشت-متأسفانه امروز عده ای درمعدنی که در غرب محل موجود است محل دفن زباله وآشغال وبه خاطر رفت و آمد کمترحتی لاشه حیوانات مرده را دفن کرده اند واین معدن متاسفانه سنگی ونفوذ پذیرآب باران است که معلوم نیست چه زباله ای در آنجا ریخته می شود وهمه این زباله ها را روی هم تلمبار کرده اند وهمراه آب باران  با آن همه وضعیت بد به داخل معدن نفوذ می کند ودر قسمت دویست متر پایین تر چشمه خورده سنگر وبا آن همه عظمت هزاران ساله اش حرکت می کند این چشمه  در اختیار ساکنین مردمی بوده که در بالای تپه زندگی می کردند.بعد تخریب ونابودی تمامی زندگی مردمی  که در بالای این تپه ها وقلعه ها دژ های نظامی زندگی می کردند.این تمدن ها فراموش شده وهنوزکسی هم نتوانسته پرده از اسراراین دژها وتپه ها بردارد که اجداد ونیاکان ما در هزاران سال پیش با زندگی ساده کشاورزی ودامداری ودر کنارآن دستیابی به کوزه گری وشیشه گری وسفالگری که حاصل پیشرفتی از تمدن زندگی آن روز بودن چگونه اعتقادات مذهبی خود را بدون داشتن خط در ظروف گلی – سفالی- کوزه ای وشیشه ای سنگی میگنجاند آن ها از نظر فلسفه – اعتقادی پی به عظمت روح برده بودند ضمن دفن اجساد و قرار دادن مواد غذایی به همراه جسده اجساد را به صورت چمپاده دفن می کردند.همانطور که انسان در خواب چمپاده ای احساس آسایش وآرامش می کند.مرگ را هم نوعی آرامش وآسایش ابدی می پنداشتند تا همواره در آسایش .آرامش زندگی کند آنچه که باعث شگفتی یک باستان شناس زن سوئدی قرار گرفت اسباب وسایل وزیرآلاتی که در حاشیه جنوبی وقسمت دشت دریای خزر یافت شده همین اشیاء  هم در سرزمین وایکینگها پیدا شده چون وایکینگها نه تنها دزدان دریایی بودند بلکه دریانوردان شجاع وماجراجویی بودند که با کشتی های آن زبان خود را به سواحل جنوبی حاشیه دریای خزر می رساندند وبا مردمان وبومیان آن زمان در ارتباط بودندوبا آن هاتجارت میکردند.محل زندگی مردمان دشت با کسانی که ساکنان اصلی جنگهای طبرستان بودند متفاوت بوده.این مردمان خود از مها جرانی بودند که از قسمت شمالی به خاطر سرما و یخبندان مهاجرت را آغا ز کرده بودند وخود را آریایی خواندندولی ساکنان جنگها همان دیوان مازنی بودند که با ورود آریایی نسل آن ها منقرض شد.دیوان مازنی از نظر شکل وفرم وقیافه نسبت به نژاد آریایی بسیار بسیارتنومند وقوی تر دارای اندامی درشت تر بودند. پیدایش دین زردشت وکتاب اوستا وزردشتی شدن مردمان این سرزمین وبر پا داشتن آتش واصل وپایه دین زردشت در گفتار وکردارپندار در قسمت جنوبی روستای شهاب الدین آتشکده ای بوده ومردمی هم در آنجا برای بر پا داری و روشن نگه داشتن آتش زندگی می کردند.(که این حقیر بنا به دلایلی از نامبران نام آن منطقه خودداری می کنیم.)وتا ظهور اسلام آتش مظهر روشنایی ونوردر آن جا روشن بوده ودر مکانی دیگر مردمانی که کارنوارندگی وشادی ورقص وآواز را انجام می دادند تا در جشن ها مرد استفاده قرار می گرفت زندگی می کردند.درآیین زردشت ودین اجداد ونیاکان ما به شادی وسرور خیلی اهمیت می دادند وجشن های سده ومهرگان ونوروز وجشن کاشت وجشن خرمن ...وشروع پایان هر فصلی جشن مخصوص را با آداب سنت خودشان انجام میدادند واز این افراد در مراسم جشن استفاده می کردند.که این مکان هم در قسمت جنوبی روستای ما قرار دارد(که از نامبردن آن مکان هم امتناع میکنم)در کتیبه ای که بر روی سنگ حک شده بوده کوروش بزرگ پادشاه هخامنشی که بر نیمی از خاک کره زمین حکومت می کرد.از اهورا فردا یعنی خدای زرتشتیان خواست که کشور مرا مملکت مرا از سه آسیب واز سه گزند در امان بدارمصول بدار1-دروغ2- جنگ 3- قحطی و گرسنگی.ایرانیان قدیم از گفتن دروغ توت داشتند و هرگز دروغ را نمی شناختند وکوروش هم مردم خود را دعابه خیر کرد قحطی هم بعد از جنگ وکشتار بوجود می آید.در قسمت شمالی روستای شهاب الدین دهی بزرگی بوده بنام نو کنده مسیر امتداد این روستا درست از چهارشنبه تا ربیع تپه فعلی بوده ودارای مردمانی پیشرفته و متمدن وثروتمند بودند این مردم نه تنها در کار کوزه گری سفالگری شیشه گری سنگ تراشی ودستیابی به آهن در کار کیمیا گری هم مردمانی پیشرفته بودند از اشیاء ولوازم خرد شده وتکه تکه شده ای که هنگام شخم در بعضی از اوقات بدست می آید نشان از تمدن است که در حدود چهار صد سال پیش در این محل زندگی می کردند وروستای نو کنده بر بالای بلندی بنا شده بود واز آب و هوایی خوبی برخوردار بودند در قسمت شمال هم زمینه های دشت حاصلخیز وکشاورزی این مردم بوده و توانستند مردابی را بوجود بیاورند تا از آب آن در موقع کم آبی استفاده نمایند-روستای نوکنده که امروز محل کرهای کشاورزی روستای ما قرار گرفت متأسفانه بر اثر زیاده خواهی وفرصت طلبی عده ای تمام آثارهای مهم این روستای باستانی را از بین بردند وتخریب کردند وعده ای سودجو که بدنبال بدست آوردن زندگی رویایی هر چه خواستند کردند،ولی خوشبختانه نه علم این کار را داشتند و نه خبری از احوا ل و  زندگی  شغل و کار نوکنده. مرحوم حاجی خان ارباب و بزرگ محل بوده و زحمات زیادی برای این محل کشید و در این محل عمارتی را بنا کرده بود ،آسیاب آبی هم بر آرد کردن گندم و آبدنک شالی هم در اختیار مردم قرار داده بود. نوکنده هم از نظر آب چشمه غنی بوده و چند چشمه در قسمت شرق و غرب محل وجود داشت،که امروزه همه و همه تخریب شدند و ازبین رفتند،مردم محل در کنار کشاورزی و دامداری به کارهای سفالگری کوزه ظروف سفال و دیگهای سنگی و شیشه گری و آهنگری آشنایی کامل داشتند و در قسمت غرب روستای نوکنده روستایی قرار داشت بنام بازارسر این روستا محل ایجاد بازار و خرید و فروش مایحتاج مردم منطقه بوده،و آنچه  را که مردم تولید می کردند در بازارسر در اختیار مردم قرار می دادند ،درست بعد از گذشت قرنها این بازار به اطرب روستای شرق محل ما شهاب الدین انتقال یافت. اطرب بیشتر بخاطر داشتن اربابی مقتدر و قدرتمند و ایجاد کاخ مهم در چند طبقه و سردابه ،اصطبل محل نگهداری اسبهای خان کلباد سردار جلیل و تفنگچی های کلبادی و نیرو توات خان کلباد را در خود جای داده بود،دور تا دور کاخ را دیوارهای بلند محصور کرده بود و حیاط آن را آجرفرش کرده بودند،در قسمت فوقانی طبقۀ سوم بنایی بنام کلاه فرنگی بنا کرده بود که در فصل گرما خان کلباد در آنجا استراحت می کرد تمام اطراف کاخ را نگهبانان شب و روز نگهبانی می دادند،و در قسمت شمالی روستای اطرب بنای امام زاده ای به چشم می خورد و مردم به آن امام زاده ارادت دارند. در همین محل بود که سردار جلیل خان کلباد دستور برگزاری بازار فصلی را داد هر فصل از سال بمدت یک هفته تا ده روز بازار معروفی در اطرب برگزار می شد و مردم مایحتاج و وسیله های خودشان را از اطرب بازار تهیه می کردند ،امروز دیگر هیچ آثاری از آن همه شلوغی و سروصدا و همه همه دیگر خبری نیست و عمارت و کاخ خان کلباد را بر اثر نادانی و جهل عده ای که همیشه بدنبال روزنه های دردسر ایجاد توت کینه و فتنه و چند دسته گی کردن مردم برای مهم جلوه دادن خودشان تا رسیدن به نسبت های زشت و پلید حاضر به نابودی همۀ تمدنها و گنجینه های تاریخند تا اینکه خودشان را بین مردم محبوب کنند ،اگر امروزه آن بنای تاریخی وجود داشت بی درنگ آوازه نام و شهرت اطرب بیشتر ار آن چیزی می شد که جهل و حماقت عده ای بر سر آن بنای عظیم و مهم آوردند. در بازارسر هم مثل بقیۀ بازارها مردم برای خرید و فروش جمع می شدند از دیدار هم احساس خوشحالی و خرسندی می کردند تعریف از دیده ها و شنیده ها می کردند،افسوس که دیگر هیچ اثر ردی از بازارسر باقی نماند. گاهی از اوقات هنگام حفر کانال ،حفر آبراه،حفر جوی با اجساد روی هم ریخته برخورد می کنند و گاهی هم تکه هایی از ظرفها به رنگهای آبی ،سبز ،سرخ یا تزئینات قشنگ بچشم می خورد،تکه های ظروف سفالی و شیشه که همیشه هنگام شخم زدن روی زمین می توان دید گاهی از اوقات دانه های تسبیح و سنگی به رنگهای مختلف دیده می شوند و مهمتر از همه مسیری که اینگونه وسیله دیده می شوند کیلو متر ها می باشد،این قدرت روستایی را نشان می دهد که دارای چه بزرگی بوده ولی امروزه هیچ فردی و یا افرادی به این مکان و نقطه برنگشتند تا خبری ازاحوال  مردم نوکنده بدهند. این دهکدۀ زیبا و قدیمی بر اثر بیماری وبا و طاعونی که در زمان پادشاه قاجار اتفاق افتاد و جان میلیونها انسان را گرفت،شهرها ،روستاها و آبادیها را خراب و ویران کرد و تلی از کشته ها و اجساد به جای گذاشت. مردم بیشتر به طرف شرق حرکت می کردند تا ادامه حیات بدهند و بیشتر این افراد خود را به مکانهایی می رساندند،تا فاصلۀ بسیاری از روستای خود داشته باشند ،تا آنجا که اطلاعات دقیقی در کتابهای جدم یافتم مردم نوکنده روستای شهاب الدین و مردمانش را هم می شناختند و می دانستند که این مردم بصورت مهاجر در این مکان مشغول زندگی هستند،و تعداد خانواده ها محدود به چند نفر دامدار می شدکه در صورت امکان می توانستند یک شبه تمام زندگی و اسباب آلات رمه های احشام خود را جمع کنند و کیلومترها به طرف ییلاق بروند ولی مردم نوکنده هرگز چون سالیان سال زحمت کشیدند تا توانستند این روستا را بسازند و در آن با لذت و افتخار زندگی می کردند ولی بیکباره همه چیز عوض شد و مردم همه نابود شدند.  کلی از کشته ها بر جای ماند و خانه های آنها تخریب و تبدیل به جنگل شد،و هر چه بر جای ماند زیر آوار دیوارها خرد شد و بعضی اجساد هم در خانه ها دفن گردید. در این سال جمعیت ایران چنان ازبین رفتند که پسر فتحعلی شاه عباس میرزا نتوانست جلوی هجوم و یورش روسیه تزاری را بگیرد و نیمی از خاک ایران را این خرس شمالی بلعید .  این بود زندگی مردمان نوکنده در مسیر راه امام زاده اسماعیل که بطرف جنگل می رود چندین روستای بزرگ بوده که همه و همه نابود شدند و ازبین رفتند ،امروزه فقط نشانه هایی از درختان پانصد ساله در کنار حاجی خان چشمه به چشم می خورد آرایش درختان بصورتی است که انگار بدست خود انسان کاشته شده است در ضمن چند درخت نادر و قدیمی هم در مسیر حاجی خان به چمازتپه دیده می شود که آنهم بدست بعضی از آقایان قطع گردید بدون آینکه بدانند این نشانه های تمدنی بوده که امروزه محو گردید و این سرنوشت همۀ انسانهاست سرنوشت همۀ تمدنهاست. باز هم برگردیم به زادگاه وطن خودمان به شهاب الدین،بسیاری از خوانین و اربابها مخالف ساخت و ساز و ایجاد بنا بودند و فشار بیش از حد اربابان باعث شد که چند خانوار اصیل شهاب الدین تاب و توان مقاومت در این مکان را نداشتند و چند خانوار به برارده ساری و چند خانوار به اسکاردین رفتند و ماندگار شدند و دیگر به شهاب الدین برنگشتندباز محل خالی از سکنه شد،و چند خانواده ای هم  که ماندند همیشه مورد اذیت و آزار اربابان واقع می شدند و حتی شبها خواب راحت نداشتند، بیشتر شبها افرادی مسلح بنام یاغی راهزن و دزد وارد  محل می شدند و مردم را مورد ضرب و شتم قرار می دادند و تا اینکه مردم توانایی مقابله را پیدا کردند از هر نظر تمام زندگی و جان خود را به خطر انداختند تا توانستند امنیت را برای محل فراهم سازند،امروزه باعث تاسف است که بعضی از عزیزان بخواهند زحمات و کوششهای اجداد و نیاکان این محل را مورد تمسخر و ریشخند بدنامی قرار بدهند. بهرحال تاریخ هرگز بی کار و خاموش نیست و آن حق وظیفه ای که در گردن بعضی از افراد دارد واقعیتها را می نویسد ،رسوایی و بدنامی در تاریخ صعب و لعنی هست که تا دنیا پایدار است وجود دارد،شاید روزی کاری که بسیاری از فرماندهان خلفا والیان و حتی خلفا انجام دادند درآن روز برای مردم لذیذ بود ولی با گذشت زمان وقتی حقایق را در کفه ترازو قرار می دهند آنروز است ،واقعیتها خوبیها ،درستی ها، پلیدی ها، بدی ها آشکار می شود ،باشد تا همۀ ما از تاریخ درس عبرت بگیریم و مثل انسان زندگی کنیم. مزرعه پلنگ تله:همه می دانیم که مازندران مکان اصلی ببر بوده ببری که در بیشه های مازندران بود از ببر بنگال هم قوی تر و درشت تر بودند ،ببر در مکان گرم و مرطوب و در قسمتهایی که آب زیاد وجود داشت زندگی می کردند قسمت دشت مازندران با آن همه جنگل های وسیع و چشمه ها و رودها مکان زندگی ببر بوده و همن طور پلنگ که فراوان بود . پلنگی همیشه در فکر اذیت و آزار مردم بوده و به گاو و گوسفندان حمله می کرد و شکار خود را اینگونه انتخاب می کرد ،مزرعه پلنگ تله به خاطر سرسبزی و علفزار بودنش احشام بیشتر به آنجا برده می شدند و برای امنیت حیوانات مکانهایی که باز بود تله آهنی به تعداد عبور و حرکت حیوانات درنده می گذاشتند و تله را به درختی محکم می کردند و دهانه تله مثل دهن کوسه بود، آجهای بر آمده با کوچکترین فشار مثل مین عکس العمل نشان می داد و بیشتر دست یا پای حیوان را می گرفت . در همین مکان توانستند با آن همه تلفات گاو و گوسفند یک پلنگ را به دام بیندازند و دو ببر هم در قسمت شمالی پلنگ تله توسط میر شکارها که تعداد آنها چندین نفر بوده شکار کنند ،و با خیزه ها محلی که سه جفت ورزا  گاو نر وی را حمل می کردند به تمام روستاها می بردند و انعام می گرفتند.و آن شعری که در مورد یکی از شکارچی ها اتفاق افتاد و امروزه توسط تنبور نوازان محلی خوانده و نواخته می شود واقعیت جوانی بوده که گرفتار ببر می شود ولی با شهامت و شجاعت توانست با کاردی که در کمر داشت شکم ببر را پاره کند.و دست چپش برای همیشه فلج شده بود و نمی توانست حرکت بدهد. اولین مدرسه                                         اولین مدرسه در سال 1345 ساخته شده و معلم آن هم سپاهی دانش بوده این مدرسه تا کلاس چهارم ابتدایی بچه ها را با سواد می کرد بعد به نکاء می رفتند نکاءهم تا کلاس سوم راهنمایی یا کلاس نه زمان قدیم بچه ها را بارور می کرد بعد به ساری یا بهشهر می رفتند،یکی از مشکلات تمامی بچه ها نداشتن زبان فارسی بود چون در آن عصر در خانوادها هرگز زبان فارسی صحبت نمی شد و بچه ها با زبان فار�...

مربي بانوان

....�ول ورزشي بانوان روستا اين قرارداد تا پايان اسفند 90 اعتبار دارد و در صورت رضايت بانوان اين قرارداد تمديد خواهد شدو لازم به ياد آوري است هزينه براي بانوان روستا رايگان بوده و تمام هزينه مربي و سالن توسط دهياري پرداخت مي گردد. . ...

درباره روستای شهاب الدین

....ل 1361 ساختمان اجری در کنار مسجد ساخته و هرساله تعدادی کتاب به آن هدیه می شود و در حال حاضر دارای 2500جلد کتاب می باشدو توسط دهیاری اداره می شود. 31- گلزار شهدا : قبل از انقلاب اهالی شهاب الدین اموات خود را جهت دفن به روستای اطرب یا طوسکلا می بردند تا اینکه در سال 1360 توسط حاج آقا سیدتقی حسینی پیشنهاد احداث ارامگاه داده شد و با همکاری حاج اقا بیانی گلزار شهدا به مقدار 10000متر تهیه شد و درختکاری به شکل بسیار جالبی انجام گرفت و از ان زمان به بعد در مکان جدید اموات را دفن کردند و الان ۱۰۰نفردر آن دفن شده اند.   32- باشگاه ورزشی : در سال 1345 با حمایت و تلاش جوانان روستا اولین باشگاه ورزشی در سطح روستاهای شهر نکا در شهاب الدین ساخته شد و جوانها به ورزش کشتی می پرداختند و کشتی گیران مشهوری هم داشته اند.این بنا تا اوایل انقلاب مورد استفاده قرار می گرفت تا اینکه بعد از پیروزی انقلاب و تشکیل بسیج تحویل سپاه نکا گردید تا از ان برای اموزش نیروها و نگهبانی از روستا استفاده نماید . این ساختمان تا سال 1380در اختیار بسیج قرار داشت و بعلت عقب نشینی خراب شد . در سال 1386 زمینی توسط حاج موسی فرجی مقدار 3000 متر مربع در اختیار دهیاری قرار گرفت و دهیاری هم جهت ساخت سالن ورزشی روباز در اختیار تربیت بدنی قرار داد. و دهیاری اقدام به حصارکشی آن نمود و فعلا فوتبال و والیبال در ان انجام می گرفت.و تا اینکه در دور دوم سفر استانی ریئس جمهور محترم و هیئت همراه به مازندران در ۲۲/۸/۱۳۸۷و در پی بازدید سرزده جناب آقای بشارتی ریئس دفتر مناطق محروم از روستا با درخواست دهیار محترم و اهالی روستا قول احداث سالن ورزشی را دادند و در تاریخ ۲۵/۵/۱۳۸۸ کار ساخت آن به اتمام رسید 33- پایگاه مقاومت : در همان روزهای پیروزی انقلاب و فرمان امام خمینی(ره) پایگاه مقاومت در روستا تشکیل شد و از افراد موثر در تشکیل بسیج روستایمان شهید محمدتقی هاشمی نصب بود ودارای پایگاه مقاومت برادران و خواهران می باشد. در حال حاضر کار ساخت ساختمان پایگاه در دستور کار قرار دارد و پی کنی و بُتن ریزی و دیوارچینی آن به اتمام رسیده است. 34- شورای اسلامی : بعد از انقلاب توسط انجمن اسلامی روستا اداره می شد تا اینکه توسط جهاد سازندگی شورای اسلامی را با رای مردم تشکیل داد ولی بعلت اینکه پشتوانه قانونی نداشت در همان اغازین فعالیت خود متوقف شد و اسامی انان ۱- شعبانعلی صدقی۲- رحیم جوانمرد۳- محمدباقرترابی۴- حسن زارع۵- حیدرقلی نوبخت بودو هرساله اهالی به همین نفرات به صورت شفاهی و نظرخواهی در جمع رای می دادند تا اینکه در سال 1378 اولین شوراهای اسلامی روستا با پشتوانه قانونی در سراسر ایران انتخاب شدند و مشغول بکار شدند و در دوره اول که اقایان رمضانعلی محمدی و حسن تقی پور و محمد جوانمرد بعنوان منتخب مردم انتخاب شدند با تلاش خود بعنوان شورای نمونه روستایی استان مازندران به جشنواره شهید رجایی راه یافتند. درحال حاضر دارای دفتر کار به متراژ20متر و دارای یک اتاق می باشد. 35- دهیاری : در اواخر دوره دوم شورای اسلامی و با پیگیری اعضای محترم شورای اسلامی، دهیاری روستای شهاب الدین تشکیل و شروع بکار در تاریخ 5/10/1385 نمود .دهیاری فعلا با شورای اسلامی در یک اتاق مشغول فعالیت می باشد. و زمین جهت ساخت توسط دهیاری به میزان 150متر خریداری گردید. 36- شورای حل اختلاف : در دوره دوم شورای اسلامی و با همکاری دادکستری نکا در سال 1383 تاسیس و مشغول فعالیت شد و در حال حاضر بصورت اجاره در مغازه ای فعالیت می کند. 37- شهدا : روستای شهاب الدین با تقدیم 9شهید به انقلاب و مهمانی از یک شهید گمنام و 30جانباز و650مرحله اعزام به جبهه از روستاهای بسیار مذهبی استان بشمار می رود.اسامی شهیدان عبارتند از: 1- شهید قاسم خادمی2- شهید شکرالله فردوسی3- شهید مرادعلی سلیمی4- شهید یوسفعلی اسدی طوسی5 شهید مهدی نوروزی6- شهید رسول انصاری7- شهید رجبعلی میرزاپور8- شهید علی خلیلی9- شهید محمدحسن اسدی طوسی10- شهید گمنام . سه تن از شهدای روستای شهاب الدین در حسینیه و مابقی در گلزار شهدا مدفون هستند. 38- حمام عمومی : یک باب حمام عمومی بهداشتی که فعلا تعطیل شده و این سومین حمام در طول دوره شهاب الدین می باشد که در سال 1365 با مشارکت 30% اهالی و همت جهادسازندگی و بخشداری در دولت جمهوری اسلامی ساخته شد. اولین حمام به صورت خزانه ای بوده ودر سال 1345 حمام دوش دار جای حمام خزانه ای قدیمی را گرفت. واین حمام تا سال 1365 مورد استفاده اهالی قرار می گرفت و بصورت ساعتی برای مرد و زن بوده مثلا صبح ها از ساعت 8الی4 بعدازظهر خانمها و از ساعت 4 بعدازظهر الی 8صبح مردها. 39- اثار باستا...